Παιχνίδια αυτοελέγχου

Ο αυτοέλεγχος από μικρή ηλικία μπορεί να βοηθήσει το παιδί να συγκεντρώνεται, να ακούει οδηγίες, να κάνει καλές επιλογές και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του.  Όλα αυτά έχουν θετικό αντίκτυπο στην αυτοεκτίμηση, στις προσωπικές σχέσεις αλλά και στην επαγγελματική του εξέλιξη (πηγή: www.mothersblog.gr)

Τα παιδιά που κάθονται πολλές ώρες, είτε λόγω μαθημάτων είτε λόγω ενασχόλησης με ηλεκτρονικές συσκευές (οθόνες), αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο να χάσουν τον αυτοέλεγχο εξαιτίας του ότι δεν εκτονώνονται. (πηγή: logosepikinonia.gr)

Τα αποτελέσματα στο μάθημά μας είναι ορατά. Παιδιά που δυσκολεύονται να ελέγξουν το τρέξιμό τους, να μειώσουν ταχύτητα, που δεν μπορούν να σταθούν ακίνητα για λίγα δευτερόλεπτα, δυσκολεύονται να ακούσουν τις οδηγίες, αλλά και να ελέγξουν τον θυμό τους όταν νιώσουν ότι αδικούνται.

Συγκεντρώσαμε εδώ ιδέες για ασκήσεις, δραστηριότητες και παιχνίδια που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να επανακτήσουν τον έλεγχο του εαυτού τους.

Tips - συμβουλές

  • Γινόμαστε εμείς πρότυπα αυτοελέγχου. Το παράδειγμά μας είναι το καλύτερο μάθημα.
  • Στην αρχή του μαθήματος, κυρίως αν αντιληφθούμε ότι υπάρχει ένταση, κάνουμε για λίγα λεπτά ελεύθερο τρέξιμο στον χώρο ή αναπηδήσεις
  • Αν υπάρχει δυνατότητα χρησιμοποιούμε κλειστό χώρο, όπου μειώνονται τα εξωτερικά ερεθίσματα και ο θόρυβος
  • Κατά τη διάρκεια των ασκήσεων να δίνονται σαφείς οδηγίες για το ξεκίνημα και το τελείωμα της άσκησης πχ ξεκινάμε με το “πάμε” και όταν τελειώσουμε την άσκηση βάζουμε το υλικό στο έδαφος και περιμένουμε
  • Δίνουμε συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων των ασκήσεων, οπότε το κάθε παιδί εκτελεί μετρώντας από μέσα του
  • Παίρνουν και αφήνουν τα υλικά σε σειρά το ένα πίσω από το άλλο. Μαθαίνουν να κάνουν υπομονή περιμένοντας.
  • Στο τέλος του μαθήματος μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά λίγο χρόνο (5′-10′) για “ελεύθερο” παιχνίδι πχ χρησιμοποιώντας τα υλικά που είχαμε στο μάθημα. Είναι ευκαιρία για δημιουργικό παιχνίδι και αφορμή για παρατήρηση συμπεριφορών
  • Καλό είναι να γίνει μια συζήτηση- αναστοχασμός με αφορμή τα όσα παρατήρησαν κατά τη διάρκεια των ασκήσεων: Σε τι μας βοηθάει ο αυτοέλεγχος;/ εκτός από την κίνησή μας πού αλλού είναι καλό να έχουμε αυτοέλεγχο;

Ασκήσεις- δραστηριότητες

  • Με τη συνοδεία μουσικής, σε κλειστό χώρο το κάθε παιδί έχει ένα μπαλόνι και εκτελεί συγκεκριμένες ασκήσεις ανάλογα με την ηλικία του (χτυπήματα με τα χέρια πχ 5 με το ένα χέρι και 5 με το άλλο, χτυπήματα με διάφορα μέρη του σώματος πχ χτύπημα με το ένα χέρι, το άλλο χέρι, το κεφάλι, το ένα γόνατο, το άλλο γόνατο)
  • Με μπαλάκι τένις στον χώρο: Συνδυασμό χτυπήματος, πιασίματος πχ 20 χτυπήματα- πιάσιμο με το δεξί χέρι, 20 με το αριστερό/ 20 χτυπήματα με το ένα χέρι- πιάσιμο με το άλλο/ 20 πετάγματα – χτύπημα κάτω- πιάσιμο/ 20 συνεχόμενα χτυπήματα σαν ντρίπλα
  • Με μπαλάκι τένις στον τοίχο: ρίψη από κάτω με το ένα χέρι- χτύπημα στον τοίχο- χτύπημα κάτω- πιάσιμο (πολλά παιδιά χτυπούν πολύ δυνατά το μπαλάκι στον τοίχο με αποτέλεσμα να γυρίζει με δύναμη και να μην μπορούν να το πιάσουν. Είναι πολύ ωραία αφορμή για συζήτηση: τι παρατηρείτε;/ τι συμβαίνει όταν δεν ελέγχω τη δύναμη μου;)
  • Με σακουλάκι ρίψης: Τοποθετούμε στεφάνια στο έδαφος σε μια σειρά (το τελευταίο να είναι σε απόσταση που να μπορούν να το πετύχουν ανάλογα με την ηλικία τους) και προσπαθούν κάνοντας ρίψη από κάτω με το ένα χέρι να πέσει το σακουλάκι μέσα σε κάθε στεφάνι χρησιμοποιώντας την ανάλογη δύναμη
  • Μετακίνηση πάνω στις γραμμές του γηπέδου προσπαθώντας να μην πατήσουν καθόλου έξω από αυτές. Αν συναντηθούν με άλλο παιδί ή ο ένας υποχωρεί και αλλάζει κατεύθυνση ή προσπαθεί να προσπεράσει ή πηδάει πάνω σε άλλη γραμμή
  • Ασκήσεις στη σκάλα αναπηδήσεων με στόχο τη σωστή εκτέλεση χωρίς να πατούν τα “σκαλάκια”: αναπηδήσεις με τα δύο πόδια ή κουτσό/ συνδυασμό αναπηδήσεων πχ 2 μπροστά και 1 πίσω ή 2 κουτσό με το δεξί πόδι και 2 με το αριστερό/ αναπηδήσεις με ανοιχτά – κλειστά πόδια εναλλάξ κλπ
  • Πέρασμα από κάτω, από πάνω ή από μέσα από αντικείμενα (πχ στεφάνια, σχοινάκια, κοντάρια στημένα με κάποιο τρόπο) χωρίς να τα ακουμπήσουν

Παιχνίδια

  • “1 2 3 κόκκινο φως”: Το παιδί που κάνει τη «μάνα» στέκεται γυρισμένο στον τοίχο, ενώ τα υπόλοιπα παιδιά σχηματίζουν μια γραμμή αρκετά μέτρα μακριά του. Στο διάστημα που το παιδί απαγγέλλει: «Ένα – δύο – τρία κόκκινο φως», τα παιδιά μετακινούνται προς το μέρος του. Μόλις η «μάνα» σταματήσει, γυρίζει απότομα προς το μέρος των παιδιών, που έχουν στο μεταξύ ακινητοποιηθεί. Αν κάποιο απ΄ αυτά κουνιέται, «καίγεται» και επιστρέφει στη γραμμή εκκίνησης. Το παιχνίδι επαναλαμβάνεται μέχρι τη στιγμή που κάποιο παιδί θα πλησιάσει τη «μάνα» πολύ κοντά και θα τη χτυπήσει στον ώμο. Τότε όλα τα παιδιά αρχίζουν να τρέχουν, για να περάσουν τη γραμμή της αφετηρίας. Αν κάποιο παιδί πιαστεί απ΄ τη «μάνα», πριν περάσει τη γραμμή, τότε τα «φυλάει». Αλλιώς, τα φυλάει πάλι το ίδιο παιδί.
  • Ο “καθρέφτης”: Σε ζευγάρια το ένα παιδί είναι το “παιδί” και το άλλο ο “καθρέφτης”. Το παιδί εκτελεί κινήσεις και ο “καθρέφτης” θα πρέπει να αντιγράφει ακριβώς ό,τι κάνει. Γίνεται αλλαγή ρόλων.
  • Παιχνίδια ρίψης με σακουλάκι, μπαλάκι ή μικρή μπάλα. Δείτε ιδέες εδώ