Κουτσό
Σχεδιάζοντας ένα κουτσό με κιμωλία στο τσιμέντο ή σε πλάκες πεζοδρομίου, με χαρτοταινία σε λεία επιφάνεια ή με ξυλάκι στο χώμα ή ιδανικά ζωγραφίζοντάς το στο έδαφος δημιουργούμε ένα υπέροχο παιχνίδι, διασκεδάζουμε και γυμναζόμαστε. Μπορούμε να παίξουμε απλά, εκτελώντας αναπηδήσεις κουτσό ή με τα δύο πόδια δηλ. όπου είναι ένας αριθμός πατάμε με το ένα πόδι, όπου είναι δύο δίπλα δίπλα πατάμε ένα πόδι σε κάθε αριθμό.
Εναλλακτικά, οι παίχτες μπαίνουν στη σειρά κρατώντας από μία «πλακέ πετρούλα».
Ο πρώτος παίχτης ρίχνει την πέτρα του προσπαθώντας να πετύχει το τετράγωνο με τον αριθμό 1. Αν το πετύχει, τότε κάνει όλη τη διαδρομή μέχρι το 9, όπου κάνει στροφή, χωρίς να πατήσει το άλλο πόδι κάτω και γυρίζει πάλι με κουτσό μέχρι το 1. Παίρνει την πετρούλα του και πηγαίνει στο τέλος της σειράς. Όταν έρθει πάλι η σειρά του στοχεύει στο 2.
Αν η πέτρα του πάει έξω από το κουτσό, σε άλλο νούμερο ή πάνω στη γραμμή τότε χάνει, παίρνει την πέτρα του, πάει στο τέλος και παίζει ο επόμενος. Όταν ξανάρθει η σειρά του θα προσπαθήσει πάλι το νούμερο που δεν πέτυχε.
Ομαδικό κουτσό
Ιδέα των παιδιών ήταν να παίξουμε συνεργατικά και όχι ανταγωνιστικά “γιατί κάποιος θα χάνει και θα στενοχωριέται”…
Οπότε κάναμε τη δική μας παραλλαγή.
Οδηγίες για το ομαδικό κουτσό:
Σχηματίζουμε 2-3 “κουτσό” με κιμωλία στο έδαφος. Χωρίζουμε ισάριθμες ομάδες.
Η κάθε ομάδα διαλέγει την πέτρα της.
Ξεκινάει το πρώτο παιδί να πετύχει το νούμερο 1. Αν το πετύχει κάνει τη διαδρομή κι επιστρέφει στο τέλος της σειράς. Στη συνέχεια το επόμενο παιδί θα προσπαθήσει να πετύχει το νούμερο 2.
Αν το πρώτο παιδί δεν πετύχει το 1 τότε προσπαθεί το δεύτερο παιδί κ.ο.κ.
Με αυτόν τον τρόπο η ομάδα συνεργάζεται, το κάθε μέλος υποστηρίζει και συμπληρώνει τα υπόλοιπα και όλοι μαζί χαίρονται τη διαδικασία και είναι συνυπεύθυνοι για το αποτέλεσμα.
Κερδίζει η ομάδα που θα καταφέρει να φτάσει στο τελευταίο νούμερο.