Παιχνίδια μέσα στην τάξη
- «Περπατώ εις το δάσος» (στόχοι: συγκέντρωση προσοχής, φυσική κατάσταση) Τα παιδιά ακολουθούν τις οδηγίες που δίνει ο εκπαιδευτικός ή κάποιο παιδί σαν να βρίσκονται στο δάσος πχ. «Τρέξιμο» (εκτελούν τρέξιμο επιτόπου σαν να τρέχουν σε κάποιο μονοπάτι στο δάσος) – «κορμός» (αναπήδηση σαν να συναντούν κορμό στο δρόμο)- «Αρκούδα» (στέκονται ακίνητοι σαν να αντικρίζουν αρκούδα). Οι οδηγίες επαναλαμβάνονται με όποια σειρά θέλει ο εκφωνητής.
- «Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί» (Στόχοι: εγρήγορση, ρυθμική κίνηση, μη λεκτική επικοινωνία) Αρχικά παίζει το κάθε παιδί με τον διπλανό του στο θρανίο. Όποιος κερδίζει δείχνει με το χέρι του το ένα και όποιος χάνει έχει παλάμη κλεισμένη σαν μπουνιά. Ο καθένας βρίσκει κάποιον που έχει τον ίδιο αριθμό στο χέρι και παίζει μαζί του. Τα παιδιά που φτάνουν τις 5 νίκες επιστρέφουν στη θέση τους.
- “Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί…γκολ” Σε ζευγάρια παίζουν το γνωστό παιχνίδι και ανάμεσά τους έχουν ένα χαρτί με δύο ζωγραφισμένα αντίπαλα τέρματα που χωρίζονται με 7 γραμμές. Ο κάθε παίχτης ξεκινάει από το δικό του τέρμα με ένα καπάκι και κάθε φορά που κερδίζει προχωράει μία γραμμή μπροστά. Κερδίζει όποιος φτάσει πρώτος στο τέρμα του αντιπάλου.
- «Ο αρχηγός λέει…» (στόχοι: εγρήγορση, εκτέλεση οδηγιών, συγκέντρωση προσοχής) Ο εκπαιδευτικός ή κάποιο παιδί στον ρόλο του αρχηγού δίνει οδηγίες και τα υπόλοιπα παιδιά εκτελούν. Όταν η οδηγία ξεκινάει από τη φράση «ο αρχηγός λέει» τότε τα παιδιά πρέπει να ακολουθήσουν την οδηγία. Όταν όμως δεν υπάρχει αυτή η φράση στην αρχή της οδηγίας, τότε δεν πρέπει να την ακολουθήσουν γιατί χάνουν. Παίζουν μέχρι να μείνει ένας παίχτης.
- «Ποιος είναι ο μαέστρος;» (στόχοι: συνεργασία, εγρήγορση, παρατηρητικότητα) Ένα παιδί βγαίνει έξω από την αίθουσα και τα υπόλοιπα σχηματίζουν έναν κύκλο και αποφασίζουν ποιος θα είναι ο μαέστρος. Ο μαέστρος μιμείται ότι παίζει κάποιο μουσικό όργανο πχ πιάνο, κιθάρα, φλογέρα, ντραμς, βιολί και τα υπόλοιπα παιδιά τον αντιγράφουν. Όταν το παιδί που είναι έξω μπει στην αίθουσα και σταθεί στο κέντρο του κύκλου, προσπαθεί να μαντέψει ποιος είναι ο μαέστρος. Τα παιδιά της ορχήστρας πρέπει να τον προστατεύουν αντιγράφοντας τις κινήσεις χωρίς να τον κοιτάζουν απευθείας. Παραλλαγή: Ο μαέστρος κάνει διάφορες κινήσεις όπως παλαμάκια, αναπηδήσεις, χτύπημα δαχτύλων
- «Zip– zap– boing» (στόχοι: αντανακλαστικά, εγρήγορση) Το παιχνίδι παίζεται σε κύκλο. Ονομάζεται έτσι από τις τρεις κινήσεις του.
Zipzip: ενώνω τις παλάμες μου, δείχνω τον παίχτη δεξιά μου και λέω zip
Zapzap: κάνω το ίδιο αλλά δείχνω τον παίχτη που είναι αριστερά μου και λέω zap
Boing: ενώνω παλάμες και δείχνω οποιονδήποτε άλλο παίχτη εκτός από τους διπλανούς μου, τον κοιτάζω στα μάτια για να το καταλάβει και λέω boing
Έτσι αν είναι η σειρά μου να παίξω επιλέγω μία από τις τρεις κινήσεις και πρέπει να πω την κατάλληλη λέξη. Αν κάνω λάθος χάνω. Επίσης χάνω αν αργήσω να κάνω κίνηση. Κάθε παίχτης που χάνει βγαίνει μέχρι να μείνουν οι τρεις τελευταίοι (από το βιβλίο «εσύ όπως κι εγώ» εκδ. Πανελλήνιο Δίκτυο για το θέατρο στην εκπαίδευση)
- «Ένα αντικείμενο από την τσάντα μου» (στόχοι: απενοχοποίηση του λάθους με απολαυστικό τρόπο, χαλάρωση των μελών της ομάδας, γνωριμία) Το παιχνίδι ξεκινάει όταν το κάθε παιδί πάρει ένα αντικείμενο από την τσάντα του. Με το σύνθημα ανταλλάσσουν αντικείμενα ανά δύο λέγοντας τον εξής διάλογο: «γεια σου είμαι η Νάσια κι αυτό είναι το κοκαλάκι μου», «γεια σου είμαι ο Γιάννης κι αυτό είναι το στυλό μου». Αφού ανταλλάξουν αντικείμενα κινούνται στον χώρο και συναντούν άλλο παιδί και κάνουν το ίδιο αλλά η στιχομυθία γίνεται ως εξής: «γεια σου είμαι η Νάσια και αυτό είναι το στυλό του Γιάννη», «γεια σου είμαι η Μαρίνα κι αυτή είναι η κασετίνα της Εύης» κοκ Στο τέλος τα παιδιά στεκόμαστε σε κύκλο και ελέγχουμε αν τα αντικείμενα συνεχίζουν να ανήκουν στον κάτοχό τους ή στη διάρκεια του παιχνιδιού άλλαξαν κάτοχο. Για παιδιά που γνωρίζονται καλό είναι να χρησιμοποιήσουν αντικείμενα που δεν τα γνωρίζουν οι άλλοι. (από το βιβλίο «εσύ όπως κι εγώ» εκδ. Πανελλήνιο Δίκτυο για το θέατρο στην εκπαίδευση)
- «Οι διπλανοί μου» (στόχοι: συγκέντρωση προσοχής, εγρήγορση, διασκέδαση) Το παιχνίδι παίζεται από μία ομάδα που στέκεται σε κύκλο. Ένα παιδί κρατάει μία μπάλα και κάνει πάσα από κάτω με τα δύο χέρια σε άλλο παιδί. Τα παιδιά που βρίσκονται δεξιά και αριστερά από τον παίχτη που έπιασε την μπάλα κάνουν βαθύ κάθισμα και ξανασηκώνονται. Αν δεν εκτελέσουν άμεσα το κάθισμα χάνουν. Επίσης αν άλλο παιδί κατά λάθος κάνει κάθισμα χάνει και βγαίνει από το παιχνίδι. Κερδίζουν οι τρεις τελευταίοι παίχτες.
- Κρύο ζεστό: Ένα παιδί απομακρύνεται και τα άλλα παιδιά συμφωνούν ένα αντικείμενο που βρίσκεται στον χώρο, αντί να κρύψουν ένα αντικείμενο όπως είναι κανονικά το παιχνίδι. Όταν επιστρέψει το παιδί προσπαθεί να βρει το αντικείμενο που έχουν συμφωνήσει και οι άλλοι τον οδηγούν προς το αντικείμενο φωνάζοντας «κρύο» όταν βρίσκεται μακριά, «ζεστό» όταν είναι κοντά, «χλιαρό» όταν είναι στη μέση και «εξατμίζεται» όταν είναι πάρα πολύ κοντά. Εναλλακτικά τραγουδούν όλοι μαζί ένα τραγούδι, δυνατά όταν πλησιάζει και χαμηλώνουν τη φωνή όταν απομακρύνεται.
Παιχνίδι ερωτήσεων
Τα παιδιά χωρίζονται σε 2-4 ομάδες και κάθονται ανά ομάδα στο πάτωμα σε μαξιλάρια ή γύρω από ένα θρανίο. Ιδανικά έχουμε ένα μεγάλο ζάρι για κάθε ομάδα.
Ανάλογα με τον χρόνο που έχουμε δημιουργούμε στον πίνακα μία διαδρομή με εκκίνηση και τερματισμό και με αριθμημένα κουτάκια. Για μία διδακτική ώρα περίπου 50 κουτάκια είναι αρκετά.
Ένας παίκτης κάθε ομάδας στέκεται κοντά στον πίνακα και κρατάει ένα διαφορετικό χρώμα μαρκαδόρου για να «προχωράει» τα πιόνια της ομάδας του. Έχει ενδιαφέρον η κάθε ομάδα να έχει παραπάνω από ένα πιόνι, όπως ο «γκρινιάρης». Στόχος είναι να τερματίσουν όλα τα πιόνια όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Με τυχαίο τρόπο (πχ. κλήρωση, «πέτρα ψαλίδι χαρτί») ορίζεται η σειρά με την οποία παίζουν οι ομάδες.
Ο εκπαιδευτικός έχει συγκεντρώσει και καταγράψει ερωτήσεις σχετικές με κάποιο επετειακό θέμα (πχ. Τρεις Ιεράρχες, Χριστούγεννα, Καθαρά Δευτέρα) ή θέμα Φυσικής Αγωγής (πχ. διατροφή, άθλημα, σώμα και υγεία, κοινωνικές δεξιότητες).
Το παιχνίδι ξεκινάει με την πρώτη ερώτηση. Οι ομάδες αφού συσκεφθούν δίνουν την απάντησή τους. Αυτές που θα δώσουν σωστή απάντηση έχουν δικαίωμα να ρίξουν το ζάρι και να προχωρήσουν ένα πιόνι τους. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι….να χτυπήσει το κουδούνι ή να τερματίσουν όλα τα πιόνια των ομάδων.
Επιτραπέζια παιχνίδια με...γνωστικό στόχο
Το μάθημα στην τάξη ενδείκνυται για παιχνίδια που έχουν γνωστικό στόχο. Μέσα από ένα παιχνίδι μπορεί να δοθεί αφορμή για συζητήσεις που αφορούν συναισθηματικές ή και κοινωνικές έννοιες. Κατασκευάσαμε δύο επιτραπέζια παιχνίδια από κουτιά πίτσας τα οποία μπορούν να δώσουν ιδέες για ακόμη περισσότερες δημιουργίες.
“Ποια ομάδα θα νικήσει;”: Ένας εναλλακτικός “γκρινιάρης”. Παίζεται από ομάδες 2-4 παιδιών τα οποία πρέπει να συνεργάζονται και να παίρνουν σωστές αποφάσεις για την ομάδα τους. Η κάθε ομάδα παίρνει ένα όνομα πχ. Ελπίδα, Αγάπη, Υπομονή, Συμπόνια. Ποια ομάδα θα κερδίσει; Στο τέλος ακολουθεί αναστοχασμός. Πώς συνεργάστηκε η ομάδα; Τι σημαίνει η νίκη πχ της Αγάπης
Από το “εγώ” στο “εμείς”. Ένα διαφορετικό “φιδάκι”: Οι παίκτες ακολουθούν τη διαδρομή με στόχο να φτάσουν στο “εμείς”, δηλαδή στη συνεργασία και τη συνύπαρξη. Ανεβαίνουν τις σκάλες της αγάπης, της αποδοχής, της συμπόνιας, της καλοσύνης, του σεβασμού, της συγχώρησης και της υπομονής. Προσπαθούν να περνούν τα εμπόδια της κατάκρισης, της υπεροψίας, του εγωισμού, της μνησικακίας και του θυμού που τους γυρίζουν πίσω. Ένα παιχνίδι αφορμή για συζήτηση αλλά και διασκέδαση.